“Vreemd om in de mist rond te dwalen, elke struik en steen staat alleen, geen boom ziet de volgende, elk is alleen” – op deze manier beschrijft de beroemde schrijver Herman Hesse de mist als een symbool van eenzaamheid en verlatenheid. Tegelijkertijd doorbreekt een muur van mist je de mogelijkheid om een overgang van onzekerheid naar een fundamenteel veranderende helderheid te ervaren, die in ons model wordt gevisualiseerd met een witte marmeren wijzerplaat.

De onmiskenbare boslucht kalmeert je geest. Grijze rotsen harmoniëren met het donkerbruine wortelgestel en dennennaalden liggen op de grond, niet langer in hun greep op de takken en de intens groene kleur die ze ooit bezaten.